کد مطلب:46200 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:30

گنجینه پرسمان » فلسفه و منطق

به چه دليل نقص و محدوديّت در خداوند راه ندارد؟

موجودات عالم هستي از حدود و اندازه هاي وجودي برخوردار هستند كه از اين حدود به «ماهيّت» نيز تعبير مي شود. ماهيّت، حكايت كننده چگونگي و چيستي موجود است. اين حدود علاوه بر اين كه چگونگي و ماهيّت موجود را ترسيم نموده و آن را از ديگر موجودات متمايز مي سازد در عين حال حكايت از محدوديّت وجودي آن موجود نيز مي كند. و همين محدوديّت دايره كمال وجودي موجود را محدود نموده، باعث نقص وجودي او مي شود.
تمامي موجودات عالم امكان، از اين محدوديّت و نقص برخوردارند امّا برخي نقص كمتر و برخي نقص بيشتري دارند.
اين موجودات ناقص و محدود و فقير در وجود خويش، به موجودي كامل و غير محدود و غني، نيازمندند، كه او خداوند غني مطلق است. و سلسله موجودات فقير(فقر وجودي) از آنجا كه وجود دارند، در هستي خويش، به موجودي كه بي نياز مطلق است يعني خداوند متعال وابسته اند.
از سوي ديگر نقص و محدوديّت با يكتائي و توحيد ناب(وحدت حقّه حقيقيه) كه مستلزم كمال مطلق و بي كرانگي ذات است، هرگز سازگار نيست. چون يكتايي خداوند، از نوع وحدت عددي نيست كه با نقص و دوگانگي سازگار باشد. وحدت خداوند، وحدت حقّه است كه از مبرّا و منزه بودن ذات خداوند از هرگونه حدّ و نقصي حكايت دارد.

( بخش پرسش و پاسخ)


ـ101ـ